یکی از بارزترین جلوه‌ های تبلیغی حضرت ابراهیم علیه السلام، برائت و بیزاری جستن از شرک و بت پرستی و اعتقاد به تعدد الهه است، که بارها حتی جان خود را بر سر آن در طبق اخلاص نهاده است.

با بررسی آیات قرآن خواهیم یافت که اسلام با صراحت دستور می‌دهد که اگر در محیطى به خاطر عواملى نتوانستید آنچه وظیفه دارید انجام دهید، به محیط و منطقه امن دیگرى هجرت نمائید.

در دوران جاهلیت یک زندگی طبقاتی بر آن جامعه حکومت می ‌کرد. آنها که اشراف و اعیان بودند، خودشان را صاحب و مستحق همه چیز می ‌دانستند و آن‌ هایی که هیچ چیز نداشتند مستحق چیزی نمی شدند. اشراف خود را محبوب و عزیز خدا می دانستند...

یکی از بارزترین مولفه های مجاهد در عرصه فرهنگی، حضور در بین مردم است. خداوند در مورد انبیاء و رسولان می فرماید: «كَما أَرْسَلْنا فِیكُمْ رَسُولًا مِنْكُم‏»، همان گونه (كه براى هدایت شما) رسولى در میان شما از نوع خودتان فرستادیم...

 بدون شك براى تحقق جامعه ایده آل و رسیدن به برنامه ای جامع و گسترده بايد از حلقه هاى كوچك تر و فشرده تر شروع كرد و چنان چه رسول خدا(ص) مامور شد نخستين دعوت خود را از بستگانش شروع كند

یکی دیگر از روش های انتقال پیام در سیره انبیاء و رسولان، به صورت شفاهی یا چهره به چهره است. آنان با انتقال مفاهیم در قالب ‌های رو در رو، به صورت فردی و گروهی به انتقال شفاهی پیام ها و آموزه های الهی می ‌پرداختند و برای رسیدن به فهم مشترک، به فرد فرد انسان‌ ها بها می ‌دادند و برای همه ایشان ارزش قائل بودند.

فرق اساسی انسان با سایر موجودات طبیعت در این است که انسان نیازمند به ساخته شدن دارد. انسان در بدو تولد مانند یک ماده خام به دنیا می ‌آید و کاملا آماده پذیرش هر نوع اطلاعاتی می باشد، تا بتواند زندگی خود را بر اساس آن اداره کند...

مجاهد در عرصه فرهنگ که همچون رسول خدا(ص)، برای هدایت و سعادت جامعه قدم بر می دارد، باید نسبت به مردم غم خوار بوده و برای هدایت مردم تمام تلاش خود را به کار ببرد و نسبت به مومنین دل سوز و خیر خواه باشد و در صورتی که مورد اقبال مردم قرار نگرفت، ناامید نشده و در همه احوال به خداوند متعال توکل کند.

جهاد فرهنگی، تلاشی بزرگ برای صیانت از باورها و اعتقادهای دینی و حفظ مراتب عالی انسانی است، و تلاشی عظیم برای سالم نگه داشتن عقل و اخلاق انسانی و جامعه بشری از هرگونه فساد و فراهم ساختن بسترها و زمینه های مناسب برای شکوفا شدن و ساختن یک جامعه الهی می باشد.

فلسفه و هدف جهاد فرهنگی، دفاع از اسلام و مقابله با ظلم و فساد از طریق انذار، موعظه و نصیحت، حفظ پایگاه های خداپرستی و توحید و دفاع از مظلومان و مستضعفان خواهد بود.

اوّلین مجاهدان جهاد فرهنگی، انبیاء الهی بودند که حتّی در این راه از جان خویش مضایقه نکردند و تا نفس در بدن داشتند، به امر الهی در میدان مبارزه با کفر و جهل و ستم، تلاش کردند. همین حقیقت نشان از اهمیت و عظمت این جهاد در پیشگاه خداوند متعال دارد.

جهاد فرهنگی تلاشی بزرگ و مقدّس برای نگهبانی از افکار الهی، نگاه الهی، عواطف عالی انسانی و آرمان های بلند اجتماعی و سلامت عقل و اندیشه و قلب و احساس جامعه بشری است.

جهاد درونی، مبارزه انسان با خواسته های نفس امّاره و دسیسه های ابلیس لعین و جنود شیطانی اوست. این مبارزه از روزی که انسان به حدّ رشد و بلوغ می رسد و خود را می شناسد، به طور جدّی آغاز شده و تا پایان عمر ادامه پیدا می کند.

دنیا میدان جهادی است که تنها پهلوانان کارآزموده در آن جان سالم به در برده و پیروز معرکه می شوند. از همین جاست که حقیقت متعالی «جهاد» در میان فرائض الهی می درخشد و جایگاه آن آشکار می گردد.